Waarom is erkenning geven zo moeilijk?

All of us strangers behoort tot mijn meest geliefde films allertijden. Ik zal hier zeker geen plot verklappen , maar 1 ding wil ik er wel over kwijt: de film is een ode aan erkenning. Erkenning die velen van ons als kind gemist hebben van onze ouders. Erkenning voor fouten, maar vooral ook erkenning voor onze pijn, ons verdriet, onze boosheid en onze onmacht. Erkenning voor wie wij zijn, los van alle stickers die er op ons zijn geplakt.

Doordat we zo weinig erkenning hebben ontvangen, kunnen we dit later in ons leven ook maar moeizaam geven aan onszelf. En dat terwijl het essentieel is om dit te doen. Het is één van je heldentools, je hulpbronnen op je helingsreis. Wat heeft allemaal erkenning nodig? Onze pijn, ons verleden, ons heden, het kind in ons, onze gevoelens, ons handelen en… wie we ten diepste zijn: onze Heilige Graal.

Waarom vinden we het vaak dan toch zo moeilijk om erkenning te geven? Op de eerste plaats krijgen we het niet voldoende aangeleerd door onze omgeving, waarin onze ouders een grote rol spelen. Maar, zelfs als we dit wel aangeleerd krijgen, is het vaak veel gedoe. Toe bewegen naar een gevoel van onrust, onbehagen of machteloosheid, dat doen we liever niet. En in eerste instantie voelen we dit vaak wel als er onderhuids iets begint te broeden. Het is allemaal maar ongemakkelijk en daar willen we zo snel mogelijk aan voorbij. Dus: we gaan hard werken, feesten, sporten, gebruiken medicijnen of andere verdovingen. Alles om het sluimerende gevoel van onrust, angst of pijn maar niet te hoeven voelen en al helemaal niet te hoeven erkennen.

Waarom is het belangrijk om deze gevoelens wél erkenning te geven? Wanneer we het niet doen, dan ontkennen we onze pijn, ons verleden, ons heden, het kind in ons, onze emoties, ons handelen en wie we zijn. We ontkennen onze behoeften en onze waarheid. En dat levert onherroepelijk verslavingen, vecht- of vluchtgedrag op. Het jaagt ons dus steeds verder het overlevingssysteem in. Hierdoor kunnen we verdoofd, leeg en eenzaam worden. We kunnen zelfs somberte of depressie ervaren. Allemaal omdat we geen ruimte en aandacht geven aan wat er in ons leeft, wat we nodig hebben, wat ons verhaal is en wat we met ons meedragen of wie we zijn.

Als we dit wél zouden erkennen, dan zouden we troost kunnen voelen, verbinding, ruimte, vrijheid en compassie. Allemaal met onszelf en die kleine ‘ik’ in ons. Dan zouden we uit onze malende gedachtestroom kunnen komen en onze neerwaartse spiraal van onbehagelijke gevoelens kunnen doorbreken. We zouden verantwoordelijkheid kunnen nemen en leven, echt leven.

Daarom is erkenning zo belangrijk.

Spreekt dit artikel je aan? Lees dan ook eens de boeken van Ontdek je Heilige Graal. Ben je nieuwsgierig geworden naar wat we allemaal organiseren? Geef je dan op voor één van onze events. Je kunt ook eens luisteren naar onze podcast voor meer inspiratie. In aflevering 39 gaat het over erkenning.

Ik ben Rianne van Kuil, auteur van Ontdek je Heilige Graal – Jouw reis van trauma naar
heling, trauma- en ervaringsdeskundige en podcastmaker. Ik geloof dat volledige heling van trauma mogelijk is en begeleid mensen op die reis.

Fotocredit: Stock Photos